De blijvende erfenis van Doom is onlosmakelijk verbonden met de evolutie van metalmuziek. De iconische beelden en soundtracks van de serie, van de thrash metal -invloeden van het origineel tot de moderne metalcore van doom eeuwig , weerspiegelen de eigen transformaties van het genre.
De 1993 DOOM Soundtrack, sterk beïnvloed door bands als Pantera en Alice in Chains, vestigde een sjabloon van rijden, agressieve muziek. De thrash metal-invloeden van Metallica en Anthrax zijn ook duidelijk, waarbij de snelle, viscerale gameplay van de game weerspiegelt. De score van Bobby Prince blijft een tijdloze klassieker die de iconische gunplay van de game perfect aanvult.
DOOM: The Dark Ages - gameplay screenshots
6 afbeeldingen
Doom 3's (2004) verschuiving naar overlevingshorror vereiste een andere sonische benadering. Hoewel de betrokkenheid van Trent Reznor aanvankelijk werd overwogen, hebben Chris Vrenna en Clint Walsh uiteindelijk een soundtrack gemaakt die doet denken aan tool, met zijn complexe tijdshandtekeningen en sfeervolle soundscapes. Dit betekende een afwijking van de eerdere high-octane stijl van de serie, wat het langzamere, meer opzettelijke tempo van de game weerspiegelt.
De 2016 Doom Reboot zag een triomfantelijke terugkeer naar de roots van de serie, met de baanbrekende door Djent beïnvloede score van Mick Gordon, die de hectische energie van de game perfect veroverde. Het innovatieve gebruik van de soundtrack van sub-bas en witte ruis creëerde een viscerale luisterervaring.
- Doom Eternal* (2020), ook met Gordons werk (hoewel met enkele productiecomplexiteit), omarmde metalcore verder, als gevolg van de heersende trends van de late jaren 2010 en begin 2020. De zwaardere elementen van de soundtrack zijn in balans met meer experimentele secties, waarbij de toegevoegde platform- en puzzelelementen van de game worden weerspiegeld.
Hoewel doom eeuwig hoog wordt aangeschreven, geven velen de voorkeur aan de ruwe intensiteit van de 2016 doom soundtrack. Deze voorkeur weerspiegelt de waardering voor het rawier -geluid van het eerdere werk van sommige metalbanden in vergelijking met hun latere, meer gepolijste releases.
- DOOM: The Dark Ages presenteert een fascinerend nieuw hoofdstuk. Vroege previews suggereren een soundtrack die zowel klassieke als moderne metaalinvloeden weerspiegelt, die de blend van de game van klassieke doom gevecht met nieuwe mechanica weerspiegelt. Het langzamere tempo van De donkere eeuwen vereist een soundtrack die kan verschuiven tussen verpletterende zwaarte en meer wendbare momenten, inspiratie putten van bands als geslagen los en echoën het thrash metal van de originele doom *.
De opname van Mechs en Mythological Creatures van de game weerspiegelt een bredere trend van experimenten in zowel de Doom -serie als het moderne metal. Deze evolutie weerspiegelt de omhelzing van het genre van verschillende invloeden, van elektronische en hiphop tot andere stijlen. Het resultaat is een veelbelovende evolutie voor de doom soundtrack, die mogelijk een nieuwe metalen klassieker creëert. De combinatie van intense gevechten en een passende soundtrack belooft een spannende ervaring voor zowel doom als metal fans.