Yasuhiro Anpo, het brein achter de remakes van Resident Evil 2 en Resident Evil 4, onthulde dat de beslissing om de klassieker van 1998, Resident Evil 2, te revitaliseren, voortvloeit uit een voelbare fanfervor om het spel te zien herstellen in zijn voormalige glorie. ANPO deelde: "We realiseerden ons: mensen willen echt dat dit gebeurt." Dit besef bracht producer Hirabayashi ertoe om beslissend te zeggen: "Oké, we zullen het doen."
Aanvankelijk speelde het team eerst met het idee om Resident Evil 4 opnieuw te maken. Toch erkenden ze na een grondige beraadslaging dat de bijna perfecte status van de game een aanzienlijke risico's vormde voor eventuele wijzigingen. Bijgevolg verlegden ze hun focus naar een eerdere inzending in de serie die rijp was voor een moderne revisie. Om ervoor te zorgen dat ze de essentie hebben vastgelegd van wat fans wilden, duikten de ontwikkelaars in fanprojecten voor inspiratie.
Ondanks het interne zelfvertrouwen van Capcom, uitte de fanbase bedenkingen, zelfs na de succesvolle lanceringen van de Resident Evil 2 en Resident Evil 3 Remakes, en de daaropvolgende aankondiging van de Resident Evil 4 -remake. Velen betoogden dat Resident Evil 4, in tegenstelling tot zijn voorgangers, geen dergelijke update nodig had gezien de revolutionaire impact op het genre in 2005.
Terwijl Resident Evil 2 en Resident Evil 3, die in de jaren negentig debuteerden op het oorspronkelijke Playstation, werden ontsierd door gedateerde elementen zoals vaste camerahoeken en omslachtige bedieningselementen, brak Resident Evil 4 nieuwe terrein. Ondanks de eerste scepsis, behield de Resident Evil 4 Remake de essentie van het origineel met succes, terwijl de gameplay en verhalende elementen werden verbeterd.
Het overweldigende commerciële succes en de gloeiende kritische toegejarde gevalideerde Capcom's aanpak, waaruit blijkt dat zelfs een bijna onberispelijke game kan worden weergegeven met eerbied voor zijn oorsprong en een nieuwe creatieve visie.